کد مطلب:1440 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:544
احکام وضو
305- كـسـی كـه در كارهای وضو و شرایط آن مثل پاك بودن آب و غصبی نبودن آن خیلی شك می كند , باید به شك خود اعتنا نكند.
306- اگر شك كند كه وضوی او باطل شده یا نه , بنا می گذارد كه وضوی او باقی است , ولی اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبتی از او بیرون آید كه نداند بول است یا چیز دیگر , وضوی او باطل است .
307- كسی كه شك دارد وضو گرفته یا نه باید وضو بگیرد.
308- كسی كه می داند وضو گرفته و حدثی هم از او سر زده , مثلا بول كرده , اگر نداند كدام جلوتر بوده , چـنـانچه پیش از نماز است باید وضو بگیرد , و اگر در بین نماز است باید نماز را بشكند و وضو بگیرد , و اگر بعد از نماز است , نمازی كه خوانده صحیح است و برای نمازهای بعد باید وضو بگیرد.
309- اگـر بـعـد از وضـو یـا در بـین آن یقین كند كه بعضی جاها را نشسته یا مسح نكرده است , چنانچه رطـوبـت جـاهـایـی كه پیش از آن است به جهت طول مدت خشك شده , باید دوباره وضو بگیرد , و اگر خشك نشده یا به جهت گرمی هوا و مانند آن خشك شده , باید جایی را كه فراموش كرده و آنچه بعد از آن است بشوید یا مسح كند , و اگر در بین وضو در شستن یا مسح كردن جایی شك كند باید به همین دستور عمل نماید.
310- اگـر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته یا نه نمازش صحیح است , و باید برای نمازهای بعد وضو بگیرد.
311- اگـر در بـیـن نـماز شك كند كه وضو گرفته یا نه , نماز او باطل است , و باید وضو بگیرد و نماز را بخواند.
312- اگـر بـعـد از نماز بفهمد كه وضوی او باطل شده ولی شك كند كه قبل از نماز باطل شده یا بعد از نماز , نمازی كه خوانده صحیح است .
313- اگـر انسان مرضی دارد كه بول او قطره قطره می ریزد , یا نمی تواند از بیرون آمدن غایط خودداری كـنـد , چـنانچه یقین دارد كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا مـی كند , باید نماز را در وقتی كه مهلت پیدا می كند بخواند , و اگر مهلت او به مقدار كارهای واجب نماز است , باید در وقتی كه مهلت دارد , فقط كارهای واجب نماز را به جا آورد , و كارهای مستحب مانند اذان و اقامه و قنوت را ترك نماید.
314- اگـر به مقدار وضو و قسمتی از نماز مهلت پیدا می كند و در بین نماز یك دفعه یا چند دفعه بول یا غـایـط از او خـارج می شود احتیاط لازم آن است كه در مهلتی كه دارد وضو گرفته و نماز بخواند ولی در مـیـان نـماز لازم نیست به سبب بول یا غایط خارج شده وضو را تجدید كند , اگر چه احتیاط مستحب آن اسـت كـه ظـرف آب پـهـلـوی خود بگذارد و هر وقت بول یا غایط از او خارج شد وضو بگیرد و بقیه نماز را بخواند , و مورد این احتیاط جایی است كه به سبب طولانی بودن مدت خارج شده بول یا غایط یا به ضمیمه تجدید وضو موالات بین اجزای نماز از بین نرود و اگر نه جایی برای این احتیاط نیست .
315- كـسی كه بول یا غایط طوری پی در پی از او خارج می شود كه به مقدار وضو و قسمتی از نماز مهلت پیدا نمی كند , برای هر نمازش بدون اشكال یك وضو كفایت می كند , بلكه اظهر این است كه یك وضو برای چندین نماز نیز كافی است , مگر اینكه محدث به حدث دیگری گردد , و بهتر آن است كه برای هر نماز یك وضو بگیرد , ولی برای سجده و تشهد قضا شده و نماز احتیاط وضوی دیگری لازم نیست .
316- كـسـی كه بول یا غایط پی در پی از او خارج می شود , لازم نیست بعد از وضو فورا نماز بخواند , اگر چه بهتر این است كه به نماز مبادرت نماید.
317- كسی كه بول یا غایط پی در پی از او خارج می شود , بعد از وضو گرفتن جایز است كه نوشته قرآن را مس نماید , اگر چه در غیر حال نماز باشد.
318- كـسی كه بول او قطره قطره می ریزد باید برای نماز به وسیله كیسه ای كه در آن پنبه یا چیز دیگری اسـت كه از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری می كند , خود را حفظ نماید , و احتیاط واجب آن است كـه پـیش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد , و نیز كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن غایط خودداری كند , چنانچه ممكن باشد باید به مقدار نماز از رسیدن غایط به جاهای دیگر جلوگیری نماید , و احتیاط واجب آن است كه اگر مشقت ندارد , برای هر نماز مخرج غایط را آب بكشد.
319- كـسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول یا غایط خودداری كند , در صورتی كه ممكن باشد به مقدار نـماز از خارج شدن بول یا غایط جلوگیری نماید , بهتر آن است كه جلوگیری نماید , اگرچه خرج داشته باشد , بلكه اگر مرض او به آسانی معالجه شود بهتر آن است كه خود را معالجه نماید.
320- كـسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول یا غایط خودداری كند , بعد از آنكه مرض او خوب شد , لازم نیست نمازهایی را كه در وقت مرض مطابق وظیفه اش خوانده قضا نماید.
ولـی اگـر در بـیـن وقت نماز مرض او خوب شود , باید بنابر احتیاط لازم نمازی را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند.
321- اگـر كـسـی مرضی دارد كه نمی تواند از خارج شدن باد جلوگیری كند , باید به وظیفه كسانی كه نمی توانند از بیرون آمدن بول یا غایط خودداری كنند عمل نماید.